Рашучасць i мудрасць

Рашучасць i мудрасць

Квiтнее ружа ў родным саддзе,
У ёй сплялiся ўсе вяршкi прыроды.
Бы зорачкай на даляглядзе
Мiгае, кружаць мроi i  прыгоды.

Засцерагае ад памылак,
Бо шлях да зор заўжды памiж шыпамi.
З дзяцiнства мудрасцi вучыла:
Бог прыгажосць хавае за замкамi.

Шкада, бывае вераломства
Збiвае цернi хiтраю задумай,
I белiзну стаптаць гатова,
Пафарбаваць бязбожна сваiм глумам.

Марудзiць мудрасць, вырашае,
Разлiчвае свае пуцi-сцяжынкi.
Прыкiдвае  ўсе «за» на шалях,
Калючкi сэрцу – стогн валынкi.

Так важна не губляць хвiлiны,
Рашучасць з мудрасцю яднаць з дзяцiнства.
Пад сiлу iм разрушыць льдзiны,
Калi дарожку выслала малiтва.


Рецензии