Прыціхнуць раптам на змярканні
Шумлівы лес, узгорак і равок:
Свае агледзець уладанні
Ляціць стары, страшэнны цмок.
Ляніва крыламі ён маша,
Глядзіць сурова на зямлю,
І цень яго, бы пляма, ляжа
На луг, на поле, на раллю.
Цмок не спяшаецца дадому:
Шукае, дзе б чаго спаліць,
Каб разагнаць нудоты стому,
Сябе крыху павесяліць.
Цмок
© Copyright: Ивета Витко, 2024
Свидетельство о публикации №124022401380
Свидетельство о публикации №124022401380
Рецензии