Вячэряй летняю парою
Прыехау бацька з навiною -
Кабыла Мiлка прынясла
Жарэбчыка, эх, малайца
Як толькi ён убачыу свет
I атрымаушы свой абед,
Зрабiушы першы крок,
Скакау праз весь лужок.
Лятау, нiбыта вертолёт,
Выкiдвау ножкi упярод,
Бiу капытцом i ржау -
Аб нараджзннi абвяшчау.
А мамка хвалявалася
Бо за маленькага баялася.
Набегауся малы, стамiуся
Да ног матуленькi схiлiуся.
Як быццам бы з лянотай,
Але паеу i зноу з ахвотвй.
На сонцы разамлеу канёк,
Заснуу, залезшы у цянёк.
А вечарам яго мы разглядалi
Да першай ночкi рыхтавалi,
Саломкi чыстай падаслалi,
Маленсто доуга абдымалi.
А ён глядзеу нас дзiвак
Не разумеу нiяк зевак,
Абдымкi нашыя прымау,
Вакол матулi усе скакау.
Бацькава навiна
© Copyright: Софья Коневега, 2024
Свидетельство о публикации №124021804019
Свидетельство о публикации №124021804019
Рецензии