Свішча вецер, нібы пастух,
Гоніць статак азызлых хмараў.
Громам з неба крычыць: Ату!
Нельга ўлева вам, нельга ўправа.
Крочаць з пашы яны дамоў,
Падымаючы пыл над полем.
Хутка пыл упадзе на дол --
Спорны дождж яго скрыдлы сколе.
Зашумеў ад здзіўлення лес,
Сталі дрэвы пад душам мыцца.
Хтосьці ў небе зрабіў надрэз --
З хмары грымнула навальніца.
Гнуцца вішні і гнецца клён,
Што расце ля суседскай хаты.
Хто наслаў на зямлю праклён,
Хто даў хмарам мячы і латы?
Нават гонт не стрымаў цяжар --
Адрывае яго вятрыска.
Ён кідае то ў пот, то ў жар
Тых, хто буру пабачыў блізка.
26.12.2023.
БУРА
© Copyright: Валерий Познякевич, 2024
Свидетельство о публикации №124021704145
Свидетельство о публикации №124021704145
Рецензии