Рыгор Бородулин. Человек
Человек не возникнет так,
Он мудреет, растёт, сбывается,
Так как пахарь, творец, чудак,
От которого свет отражается.
Человек не исчезнет так,
Как в кармане века пятак:
Он сотрётся о сто дорог,
Он сто раз успеет отчаяться,
Он пройдёт через сто тревог,
Века,
Что приручить пытается.
До того, как закроется веко,
Человек хочет стать человеком
12.02.2024 г.
-------------------------
Рыгор Барадулін
Чалавек не ўзнікае так
Чалавек не ўзнікае так –
Ён збываецца, адбываецца
Як ратай,
Як дзівак,
Як мастак,
Ад якога свет адбіваецца.
Чалавек не знікае так,
Бы ў кішэні вякоў пятак.
Ён сціраецца аб дарогі,
Разбіваецца аб адчаі,
Пераходзіць ва ўсе трывогі
Веку,
Што яго прыручае.
Перш чым вочы заслоняць векам,
Чалавек хоча стаць чалавекам.
Свидетельство о публикации №124021207139