Сильва Капутикян (арм)пер ЕленаНиколаевская (рус)
версия на бел
Не думай,што быў ты найлепшым,вышэйшым.
Так выйшла ў мой час скрутнейшы.
Давіла туга,ўсё не было мне міла,
восень дажджом за акном увесь свет закрыла.
Звонку ні слыху,ні духу.
І толькі гадзіннік стукаў метадычна і глуха.
Кроплі дажджу на шкле сцякалі,
час безнадзейны нудой напаўнялі.
Туга здавалась такою бяздоннай,
што ва ўласным доме была я бяздомнай.
І сэрца так да іншага сэрца імкнулась,
што ў непраўдзівы прытулак звярнулась.
так выйшла бел
© Copyright: Владимир Шестаков7, 2024
Свидетельство о публикации №124020402090
Свидетельство о публикации №124020402090
Рецензии