На ростанях Любовi - 28 -
У студню промні - і кветкі там малюе!
Сцюж акацыя нястомная вандруе!
А ты, любая, вечна - мая.
Посвіст шыб, лопанне снягоў.
Непагадзі моц расшпільвае сэрца:
Вынаходнiцтва! - верш у сенцы
Дыванамі пераліўных слоў!..
Снег. Сібір. Вопратка. Ночы.
Ява згортвае пагляд - быццё.
А прарвецца новае жыццё!
Дзень - мроку - адкрывае вочы.
Зубцы снягоў, віры, а ўсё ж,
Гаспадарыць на дазнанне
Праз немач, наша "мілаванне", -
Шар зямны - і ўпоперак і ўздоўж.
Плыт - зара. Шлях. Прыгожым вальсам.
Ашчарэпы пашч вятроў - глытнуць?
Пляма прывідаў - спіну плямай гнуць.
Сплаціць міфічным карбаванцам!..
Толькі - укруг нас - промні. Знікаю.
Праўна. Замяні сабой. Дзялюся.
Раздзяліўшыся, у промні не знікаю.
Не ўнікаю, промні, - я люблю.
Свидетельство о публикации №124013003522