Госць жаданы
І не загледзішся, як згіне.
Галінкі дрэў нібы трашчоткі,
Ніяк мароз іх не пакіне.
На кожнай нібы панцыр з лёду,
На сонцы дыяментам ззяе.
З вагою не наладзіць згоду,
Сагнуцца, іх вага зламае.
Прыгожы, лёгкі, мяккі іней,
Нібыта пух з нябёс злятае.
Ён госць жаданы, добры, зімні,
У куточак кожны завітае.
Лунае прыгажосць па свеце
Ды чысціня, што зрок мой вабіць.
Дай, Божа, міра на планеце,
Каб ад бяды народ пазбавіць.
Зімовы дзень кароткі, шэры,
Ён не праходзіць – прабягае.
Вакол на дрэвах іней-шэрань
Ды хмары снежныя над гаем.
Свидетельство о публикации №124012901850
Прыемна пазнаёмiцца з вашай творчасцю,Таццяна!
Мiнск, Марыя
Мария Розумко 11.02.2024 18:37 Заявить о нарушении
Татьяна Цыркунова 12.02.2024 09:33 Заявить о нарушении