Госць жаданы

Зімовы дзень зусім кароткі,
І не загледзішся, як згіне.
Галінкі дрэў нібы трашчоткі,
Ніяк мароз іх не пакіне.

На кожнай нібы панцыр з лёду,
На сонцы дыяментам ззяе.
З вагою не наладзіць згоду,
Сагнуцца, іх вага зламае.

Прыгожы, лёгкі, мяккі іней,
Нібыта пух з нябёс злятае.
Ён госць жаданы, добры, зімні,
У куточак кожны завітае.

Лунае прыгажосць па свеце
Ды чысціня, што зрок мой вабіць.
Дай, Божа, міра на планеце,
Каб ад бяды народ пазбавіць.

Зімовы дзень кароткі, шэры,
Ён не праходзіць – прабягае.
Вакол на дрэвах іней-шэрань
Ды хмары снежныя над гаем.


Рецензии
Прыгажосць кароткага зiмняга дня у вашым вершы.
Прыемна пазнаёмiцца з вашай творчасцю,Таццяна!
Мiнск, Марыя

Мария Розумко   11.02.2024 18:37     Заявить о нарушении
Шчыра дзякую за водгук, Марыя! Прыемна атрымаць яго ад суайчынніцы! З цяплом ды вялікай удзячнасцю!

Татьяна Цыркунова   12.02.2024 09:33   Заявить о нарушении