I шчэрыцца прымат

І зноў стогн, як ускрык...

Як каменем, ляціць яна на зямлю паміраць, раздробленая птушка...

І шчэрыцца прымат.

І удыхае
разадзьмутым носам, пораху пары.
 
Пішу, вось...
Гэты тэкст.
Так салодка складаецца і ён,
пад зжор курынай ножкі,
засмажанай да хрумсткай, да скарынкі.


Рецензии
ах, Ицхак! до чего ж Вы барышень доводите...
курынай ножкі,
засмажанай да хрумсткай - нема.
приходится грызть жареные рёбрышки)))))

Мила Тихонова   16.01.2024 16:42     Заявить о нарушении
Благодарю Вас!

Ицхак Скородинский   17.01.2024 00:22   Заявить о нарушении