Василий Ступин. Нитки. Рус. Бел
Два местоимения в строке,
Две дождинки на ладони Бога,
Две цветные нитки в узелке.
Мы совпали - так уж получилось.
Время и пространство нас свели,
Для того, чтоб небо прояснилось
До последних уголков земли,
Для того, чтоб слезы высыхали,
Чтобы счастье рвалось из груди.
Ничего мы этого не знали,
Думали, что счастье - впереди.
Разошлись, распались, развязались,
Побежали к новым огонькам.
Только не согретыми остались
Те, кто приходил за счастьем к нам.
***
Ніткі
Ты і я - не мала і не шмат:
Два займеннікі ў радку,
Дзве дажджынкі на далоні акурат,
Дзве ніткі каляровыя ў вузельчыку.
Мы супалі - так ужо атрымалася.
Час і прастора нас звялі,
Дзеля таго, каб неба выяснелася
Да апошніх куточкаў зямлі,
Дзеля таго, каб слёзы высыхалі,
Каб шчасце рвалася з грудзей.
Нічога мы гэтага не ведалі,
Думалі, што шчасце - наперадзе.
Разашліся, распаліся, развязаліся,
Пабеглі да новых агеньчыкаў зараз
Толькі не сагрэтымі засталіся
Хто прыходзіў апасля да нас.
Перевёл Максим Троянович.
Свидетельство о публикации №124011302274
Неожиданный стимул вывучыць беларускую мову :)
Василий Ступин 13.01.2024 10:51 Заявить о нарушении