Не усё тое, што ззяе, ёсць золата

Пасля чарговай сваркі  сына з  жонкай
Засмучаны бацька сына журыў
“Не тое, што блішчыць і ззяе, ёсць золата, сыночак.
Казаў  аб гэтым  я  табе даўно,
Але куды глядзелі  твае  вочы?.

Дзяўчына гэтая ніякі не анёл.
Ну , мабыць толькі  што для ночы.
Не падабаецца бач  ёй,
Што зарабляеш ты недастаткова  грошай.
……………….
Са свайго вопыту я так, сынок скажу:
Багацце любоў  губіць.
Яно не закранае душу,  дае спакуслівы камфорт.
А той, хто без падману сэрцам любіць
І ў шалашы шчаслівы будзе,
Без  асаблівых клопатаў пра свой жывот.


Рецензии