Нынче видел я воочью,
Трудно обходясь без сна -
Медленною звёздной ночью
Пробиралась тишина.
За деревьями во мраке
Тайна длилась и ждала,
Звёзды делали ей знаки,
Полыхая без числа.
Петушиный клик, звенящий
Звал в дорогу утра свет,
До поры себя таящий
Тот молчал ему в ответ,
И текла из дали дальней
Семи звёздного ковша
Всё прозрачней, всё хрустальней
Ночь живая, как душа.
***
Ноч
Сёння бачыў на свае вочы
Цяжка абыходзячыся без сна -
Павольнаю зорнай ноччу
Прабіралася цішыня.
За дрэвамі ў цямрэчы
Таямніца доўжылася і чакала,
Зоркі рабілі ёй знакі,
Шугаючы без ліку.
Пеўневы клік, такі звінячы
Клікаў раніцы святло,
Да пары сябе ўтойваючы
Той маўчаў яму ў адказ,
І цякла з далечы далёкай
Сямі зорнага каўша
Ўсё празрысцей, усё крыштальней
Ноч жывая, як душа.
Анатолий Бергер. Ночь. Рус. Бел
© Copyright: Максим Троянович, 2023
Свидетельство о публикации №123122101670
Свидетельство о публикации №123122101670
Рецензии