Не ад'еду адсюль я нiколi,
Хiба толькi самотным застануся,
На мяжы халоднага Захаду,
Спачуваць пакрыу;джаным лёсамi.
Тут мой домік, у ім печка і лавачка,
Тут шляхi да сапраўды з мiнулага,
Нават лапаць мяне не спалохае,
Хай i будзе жыцце антыкварнае.
І глядзець на прасторы родныя,
Тут адбiтак на сэрцы вогненны,
Лёс прымусi; чакаць мяне вестачку,
Падглядаць у паштовую скрыначку.
Кошка Машка галодная лашчыцца,
Твой партрэт усміхаецца з палiцы,
Чаму сынку зрабi; гэтка цяжкае,
Мацi вочы адплакала ночкамi.
Дзякуй Божа, што жыу; ды здароу;,
Памалюся: даруй душу грэшную,
Мы застанемся не ў самотнасці,
На мяжы халоднага, снежнага.
Лёсы
© Copyright: Виталий Кочетков 71, 2023
Свидетельство о публикации №123121607941
Свидетельство о публикации №123121607941
Рецензии