Мае дзеці шукаюць шчасце.
Я - няшчасці збіраю ў падол.
Іх (Глядзі!) няма куды класці:
Усе куты ў іх, скрыні і стол.
Покуль людзі вітаюць радасць,
Сум жыве ў маіх вачах,
А старая сяброўка рахманасць
Колькі год застаецца ў гасцях.
Ты не думай: я дужа хацела
Лёс змяніць, толькі час не той.
Пастаяць за сябе не змагла я,
Бо была занадта слабой.
Мае дзецi шукаюць шчасце
© Copyright: Ивета Витко, 2023
Свидетельство о публикации №123120801372
Свидетельство о публикации №123120801372
Рецензии