От души
Чтобы умножить на слово, люблю.
Опоздать, то умолклнет крыло
Вдохновение пленом взяло.
Не мельчает в нас жизнь, если жить.
Не забыл-надо песню сложить.
От сочувствия, что есть в мне
Не натешиться даже во сне.
Как подкатится грусть - поверну.
Не прими ложь мою за вину
Пусть тасует контрасты наив,
Чтоб тебя не любил – то б не жил!
***
Не спазніцца
Я цябе у бяды адмалю,
Каб памножыць на слова, люблю.
Не спазніцца, не змоўкла стыло,
Ужо натхненне ў палон узяло.
Не драбнее жыццё, калі жыць.
Узгадаў - трэба песню злажыць.
Ад спагады, якая ў ва мне
Не нацешыцца нават у сне.
Як надыйдзецца сум – павярну.
Не прымай хваласпеў за ману.
Хай тасуе кантрасты наіў,
Каб цябе не кахаў – то не жыў!
Перевёл Максим Троянович
Свидетельство о публикации №123120502071