Мончоктой тизе берем

Астымда туйлап турган аргымакты,
Саяпкер Турмуш берген, озу таптап.
Суутуп, кээде камчы жонго тартып,
Баратам кун, айларды жылга саптап.

Мончоктой чачыраган кундорумду,
Чогултуп, бирден тизем жыл толуктап.
Кылчайып артка карап кээ кунумду,
Табалбай бушайманмын конултактап.

Койгомун чон максатты, изги тилек,
Уроймун болгон кучум аянбастан.
Мен качан оз марама жетип келем?
Корогоч Турмуш кеп сал аянындан.

Жолумду кыскартайын ырга токуп,
Эргуулор келип турсун  кыялыма.
Кулугум кара жолдо ташыркаба,
Кагылган болот така туягына.

Эсепчи Турмуш сага ыраазымын,
Жашыма жашты кошуп жатканына.
Окунбойм, тизе бугуп ийилемин,
Жаштыкты буурул чачка катканына.

Жылдардын катмарында орлоп улам,
Кынаптап кунго айды улай тизем.
Шооналап, таптап, ырдан жипти ийирип,
Саймалап Турмуш сага токуйм килем.

Айнура Бекболотова
Москва ш.
Свиблово м.
08.08.2023-ж.
3:33


Нанизываю, как бисер

Подо мной танцующего скакуна
Мне жизнь дала на любую погоду.
Остудив, а бывает, будто поддав камчой,
Нанизываю я дни и месяцы к году.

Как бисер рассыпанные свои дни
Собираю по одному и низку дополняю.
Оглядываясь, мысленно перебираю их,
Некоторые не нахожу и очень переживаю.

Поставила я себе большую цель и мечту.
Не жалея сил своих, стремлюсь вперед.
Когда же я достигну своего финиша?
Жизнь, ты знаешь, скажи, что меня ждет?

Дорогу я сокращу, вплетая в нее стихи,
Вдохновение впущу в свои мечты.
Не спотыкайся, скакун, на каменистой тропе,
Стальными подковами подкован ты.

Счетовод-жизнь, я благодарна тебе
За то, что годы мне прибавляешь.
Не жалея себя, преклоняюсь пред тобой,
Хоть и молодость мне сединой разбавляешь.

День ко дню так я месяцы набираю,
Год за годом все дальше и выше иду.
Подровняв их, я нити пряду из стихов,
И такими узорами Жизнь украшаю.

 

 
перевёл
Азнор Сарбашев
поэт, бард, художник.


Рецензии