***
На ўзгорку - голыя асіны,
І на бярозах - лісця мала.
Адным лістком сваёй краіны
Лічу сябе, і мне хапала
Заўсёды ласкі яе мілай,
Яе дажджоў, пяшчоты лета.
Яна мяне натхняе сілай
І творчай радасцю паэта.
Краіна любая. Асіны.
Мая дарога ў лістападзе.
Прасветленасць маёй Айчыны.
Каліна ў парадзелым садзе.
Баляць мне карані Радзімы,
Нібы старой бабулі рукі.
Мой край, ты для мяне адзіны
Ад нараджэння... да разлукі.
07. 11. 2023 г.
На узгорку - голыя асiны...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2023
Свидетельство о публикации №123110703310
Свидетельство о публикации №123110703310
Рецензии