***
Маім землякам
У край, дзе некалі раслі,
Амаль зусім не залятаем,
А ўсё ж матуляй называем
Той край бацькоўскае зямлі.
Там жураўлі былі другімі,
Гучней спявалі там яны.
Марознымі былі там зімы,
І клёны зваліся "кляны".
У край, дзе некалі жылі,
Ва успамінах залятаем
І роднай мамай называем
Край, дзе сланечнікі цвілі.
Матуля - родная зямелька,
Малой радзімы шчыры спеў.
Як там спявае салавейка!
Як там шумяць галіны дрэў!
У край, дзе некалі былі
Малымі, як сама радзіма,
Мы залятаем толькі дымам,
Калі знікаем мы з зямлі.
Былі другімі там трывогі,
І радасці былі ярчэй.
Куды ні кроч, а ўсе дарогі
Вядуць да маміных вачэй...
02. 11. 2023 г.
У край, дзе некалi раслi...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2023
Свидетельство о публикации №123110204447
Свидетельство о публикации №123110204447
Рецензии