***
О, Божа, пашлі нам
Прасветлены шлях...
Міхась Башлакоў
Я тут не жыву,
Існую і працую.
Дзе поле бяскрайняе,
Дзе той прастор?
Здаецца, што сам
Выбраў долю такую
І сам сабе вынес
Такі прыгавор.
Ніхто сваю долю
Ніколі не знае.
Бяскрайні прастор
Тут не ўзніме душу...
Я тут не жыву,
І душа не лятае,
А толькі глытае,
Глытае імжу...
Куды б ні ступіў,
Тут павалены дрэвы:
Ні справа, ні злева
Прастору няма.
Я тут не жыву,
Бо душы не да спеваў,
Калі тут залеву
Змяняе зіма.
Я тут не жыву...
Дык пашлі мне, о, Божа,
Бяскрайняга поля
Свабоду, прастор...
І доля мая
Расквітнее і зможа
Душу акрыліць мне
Ў палёце да зор.
02. 11. 2023 г.
Я тут не жыву...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2023
Свидетельство о публикации №123110203753
Свидетельство о публикации №123110203753
Рецензии