Падарыла лета зноу
Аж не бачна берагоу,
Сярод спелых каласоу -
Мора сiнiх валашкоу
Хвалю сiнюю нясе
На сустрэчу ветрык мне,
Заварожана стаю,
I вачэй адвесцi не магу.
Ах, якая прыгажосць -
Сiнявокi божы госць,
Колер з небам у iх адзiн
I лiсточкi з края аблачын.
Свидетельство о публикации №123103103556