Пасля смаку той любові
праз
шмат
гадоў...
Тая расстанне
абвастрае адчуванні.
Раптам,
быццам
наяве.
Кадрыорг - і
шолах лісця,
Кадрыорг - і
пах ігліцы.
Кадрыёрг – і...
... Вавёрку бачу,
выгнулася
і спусціўшыся,
есць з далоні…
...Што яшчэ?!
Як па прасецы мы беглі…
Смех твой…
Шэпт…
Што яшчэ?!
Што яшчэ,
забі, не ведаю.
І вачэй,
вачэй не бачу!!!
І няма,
няма прабачэння, нам…
А можа і табе.
І забі, не памятаю,
ні прычыны нашай сваркі,
ні апошніх слоў тваіх…
Вось!!!
Асоба…
Так, невыразна…
Я бачу.
Бачу!!!
Узмах рукі з той электрычкі,
на якой і ты памчалася,
адляцела,
адгудзела
выпарылася,
ад мяне.
І як свята перад смерцю,
выплываеш
ты
з пустыні
памяці…
Я бачу!
Бачу!!
…Вусны.
Бачу - шэпчуць
... пра любоў.
Пасля смаку той любовi
© Copyright: Ицхак Скородинский, 2023
Свидетельство о публикации №123102802843
Свидетельство о публикации №123102802843
Рецензии
Но это же прекрасно, когда есть, что вспомнить.
И старые воспоминания такие светлые -
"Мне грустно и легко;
печаль моя светла;
Печаль моя полна тобою,"
Ах, Ицхак, как же я Вас понимаю!
Мила Тихонова 28.10.2023 17:09 • Заявить о нарушении
И старые воспоминания такие светлые -
"Мне грустно и легко;
печаль моя светла;
Печаль моя полна тобою,"
Ах, Ицхак, как же я Вас понимаю!
Мила Тихонова 28.10.2023 17:09 • Заявить о нарушении