Мароз

Нікога з нас даўно ўжо няма.
Мы — толькі цені на сцяне пячоры,
Што гоніць па ільду-люстэрку мора,
Пакуль імгненне сціснула зіма.
То не губляйма моманту дарма!
То абдымайма сэрцы, плечы, творы!
Таму што неўзабаве, soon&скоро
Даўно ўжо нікога з нас няма.

20.10.2023


Рецензии