Pawlikowska - Jasnorzewska M. - skarga laury

 Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

            skarga laury

wiec skonczone wszystko miedzy nami
nie zobacze cie wiecej na ziemi
tluke wiec o drzewo koszyk z malinami
pocalunkami naszemi


 Мария Павликовская-Ясножевская

            ламентация лауры

итак избыто всё меж нами заедино
тебя не видеть чтоб и землю я покину
разбита будет мной о дерево корзина
где наших поцелуев собрана малина



+
«Gesty Laury w wierszu Pawlikowskiej sa w istocie autocytatem z liryki milosnej autorki "Pocalunkow"... Mozna by powiedziec, ze Pawlikowska swymi wierszami odslania to, co w lekturze tekstu osiemnastowiecznego zostalo przysloniete norma odbioru: skarga Laury i jej gesty sa teatralne, ale sa takze dramatyczne i rozciagniete zostaja „na wieki”, bo tak gwaltowne sa emocje dziewczyny – jej niepokoj, jej podejrzliwosc i – jak sie nam poczatkowo zdaje – „mlodziencze” uczucie.»
(Malgorzata Lukaszuk-Piekara, prof. dr hab., "W mocy konwencji. Maria Pawlikowska-Jasnorzewska", 2001.)