А вершы Шкляровай натхняюць...
І поўніцца сэрца тугой
Як быццам зноў пью я напой
Дзе мята чабрэц зверабой
Мне тое нагадваюць лета
Мне то нагадваюць лета
Дзе мама бавоўну прадзе
Дзе шчасліў я быў як нідзе
Кажу як на божым судзе
Кажу бо ўсё бачыў я гэта
Кажу бо ўсё бачыў я гэта
А песні і зараз гучаць
Аб тым пра што нельга маўчаць
Бо хочуць яны перадаць
Пачуцці свае зноў сусвету...
Свидетельство о публикации №123101502200