Яшьлегемдэ калган дусыма

               

      Авыл кое, гармун мон,ы…
Кун,еллэремэ кайтып кабат ян,гырый.
Дускаемнын, сон,гы жыры бигрэк шомлы,
Узэгем озеп сагышлана, ярсулый.

Сагышланам шулай, озгэлэнэм кайчак,
Кун,елемэ хэтирэлэр агылганда.
Эй, дускаем! Нигэ ташлап киттен, шулчак,
Мон,сыз калдым, яшьлек жырым башлаганда.

Кун,еллэрем сине эзли яшьлегемнэн,
Гармун ярсулатса авылым койлэрен.
Яшь тамчысы озлеп тошэ керфегемнэн-
Укенеч булып калды сон,гы сузлэрен,...

Сон,гы сузен,, сон,гы жырын, кун,елемдэ...
Тик гумерен, утэлмэде яшьлегемнэн.
Гармунчынын, бармагыдай, жин,ел генэ
Йогереп кенэ уттен, йорэк туремнэн.

Туган авылымда коем мон,лы диден,,
Эйдэ дускаем жырлыйк эле, жыр салдым...
Их, яшьлегем жырлап килэ дигэн иден,...
Дускаем! Эжэл кочагына ник бардын,?


Рецензии