Горлэвек

               

Юк, без синен, белэн таныш тугелбездер.       
Мин сине кургэнемдэ юк, хэтерлэмим.
Сине котмим арып, эштэн сон, сагынып.
Кулын, тоткан юк, иренен, тэмен белмим.

Донья безне эллэ кая ташламады,
Икебез очен учагында якмады,
Бер беребез очен озмэде, йолкмады, 
Синен, кузне ул минем кузгэ атмады.

Син белмисен, минем жылы кочагымны.
Мин синен, эссе сулышын,ны эчмэдем.
Буген менэ килеп бастын, уйларымны,
Хыялымда ич яшэгэнсен,! Сизмэдем...

Ах, хыялларым! Кумелгэннэр шул кондэлеккэ.
Жыртсам кукрэгемне, эйлэнерме горлэвеккэ..?


Рецензии