***
Праз не хачу, праз не магу,
Праз цёплай восені тугу
Кудысьці ўсё іду, бягу,
Міг залаты не берагу.
Спынюся, калі голы сад
Пакліча зноў мяне назад
У шумны, звонкі лістапад
На ўзгорку, дзе бярозак рад.
Спынюся і напружу зрок,
І дам бярозкам тым зарок,
Што я ўпляту хаця б лісток
Іх залаты - у свой вянок...
Праз сум, журбу і не магу,
Праз восені маёй тугу.
28. 09. 2023 г.
Праз не хачу, праз не магу...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2023
Свидетельство о публикации №123092803788
Свидетельство о публикации №123092803788
Рецензии