Французская песня. Мельницы. Рус. Бел
Как камень, который бросают
В журчащую воду ручья
и который оставляет за собой
Тысячи дрожащих кругов
Как карусель Луны
с лошадками звёзд
Как кольца Сатурна
Ярмарочные шарики
Как круговая дорожка
В движении часов
Как кругосветное путешествие
Подсолнуха головкой цветка
Ты вращаешь своим именем
Все мельницы моего сердца
Как моток шерсти
В руках ребёнка
Или слова коронной фразы
Запутавшиеся в арфах ветра
Как снежный вихрь
Как полёт чаек
Над лесами Норвегии
Над барашками волн
Как круговая дорожка
В движении часов
Как кругосветное путешествие
Подсолнуха головкой цветка
Ты вращаешь своим именем
Все мельницы моего сердца
В тот день возле родника
Только бог слышал твои слова
Но лето заканчивает бег
Птица выпала из гнезда
И вот уже наши следы
Исчезают с песка
И я один за столом
Который дрожит под моими пальцами
Как плачущий бубен
Под каплями дождя
Как умирают песни,
Забытые нами,
И осенние листья
Встречаются с серым небом
А твоё отсутствие
Придаёт им цвет твоих волос
***
Млыны майго сэрца
Як камень, які кідаюць
У Ваду цурчыстай ручаіны
і які пакідае за сабой
Тысячы дрыготкіх кругоў
Як карусель Месяца
з конікамі зорак
Як кольцы Сатурна
Кірмашовыя шарыкі
Як кругавая дарожка
Ў руху гадзін
Як кругасветнае вандраванне
Сланечніка галоўкай кветкі
Ты круціш сваім імем
Усе млыны майго сэрца
Як скрутак поўсці
Ў руках дзіцяці
Ці словы кароннай фразы
Што заблыталіся ў арфах ветра
Як снежная віхура
Як палёт чаек
Над лясамі Нарвегіі
Над баранчыкамі хваль
Як кругавая дарожка
Ў руху гадзін
Як кругасветнае вандраванне
Сланечніка галоўкай кветкі
Ты круціш сваім імем
Усе млыны майго сэрца
Ў той дзень поруч крыніцы
Толькі бог чуў твае словы
Але лета сканчае бег
Птушка выпала з гнязда
І вось ужо нашы сляды
Знікаюць на пяску
І я адзін за сталом
Дрыжачым пад маімі пальцамі
Як плачучы бубен
Пад кроплямі дажджу
Як паміраюць песні,
Забытыя намі,
І восеньскае лісце
Сустракаецца з шэрым небам
А твая адсутнасць
Надае ім колер тваіх валасоў.
Перевёл Максим Троянович
Свидетельство о публикации №123092704670