Мара...

Маці лета, пашыла сабе сукенку,
Спелымі каласамі.
Маці восень, лашчыць нябёсы,
Жоўтымі валасамі.
З першымі замарозкамі,
Ціха крочыць маці зіма.
З марай, пра шчасце,
Пасялілася ў сэрцы — матуля вясна...

© Вольга Варашылава


Рецензии