...Ізноў ляціць навідавоку спелая хурма.
За ёй спяшае, следам, прывід - зіма.
На дрэвах спелых мёдам сок гарыць.
А пад нагой трапеча хісткае, трашчыць...
Няма спадзеву? Музыкі цяпла - няма!
Сюды дыхне князёўна сівера: сама.
Глытаю: бездакор: сінь ейных воч.
На мора поўня ляжа скібамі; абноч,
Чысцюткасць. Звон. Нагадвае - вясну.
І шлях вады, - гукаць яе адну.
Трызненне. Ляцiць навiдавоку спелая хурма
© Copyright: Виктор Шатило, 2023
Свидетельство о публикации №123092402950
Свидетельство о публикации №123092402950
Рецензии