***
Сухі і цёплы верасень заплакаў
Нарэшце ціхім восеньскім дажджом.
Спачатку ў мораку спагадлівым закапаў,
А потым змрок ахутаў серабром.
Імжыць, як пыл, туманіцца пад лесам.
Стаіць сусед і азірае сад.
Імгла вісіць сярэбранай завесай
І засланяе хмурнасцю пагляд.
Пахаладала. Наступае восень.
Алейнай рэдзькі лісцікі блішчаць.
Не зварухнуцца верхавіны сосен,
Над імі хмары шэрыя вісяць...
Суседка варыць для баршчу запраўку,
У слоікі закручвае ўраджай.
А дождж імжыць на высахлую траўку
І наталяе вільгаццю мой край.
Мой працавіты... Не сабе, напэўна,
А для зяцёў, унукаў і дачок
Гатуе боршч духмяны і душэўны
І трэ на тарцы свежы бурачок...
Сухі і цёплы верасень заплакаў.
Пахаладала. Восень настае.
І горычы, і саладосці пахаў
І ў гэтай новай восені стае...
14. 09. 2023 г.
Сухi i цёплы верасень заплакау...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2023
Свидетельство о публикации №123091403316
Свидетельство о публикации №123091403316
Рецензии