***
Ўсе даўгі аплачаны
Песняю маёй...
Міхась Башлакоў
Кажуць, сумныя вершы пішу...
І каму спавядаю душу?
Не пішу ні пра фэсты і святы,
Ні пра край мой, які ён "багаты".
На культуру мой край абяднелы,
І на праўду сягоння нясмелы.
І на шчырую песню - жабрак.
А хто шчыра спявае - дзівак.
Дык каму ж я душу спавядаю?
Міхасю, калі з ім размаўляю.
Башлакову, якога хвалюе
І культура, і мова...
Танцуе
Ціха восень у лёгкай сукенцы.
Ёй душу спавядаю - паненцы.
Праз акенца гляджу на паненку,
На зялёную з жоўтым сукенку.
У нябёс углядаюся просінь.
Разумею, што гэта ўжо восень
Захліснула мне сумам душу.
Праўду кажуць, што сумна пішу...
Што ж, пішыце пра фэсты узнята,
Агурочкаў і бульбачкі свята,
Пра заможнага быту лухту...
Я душу спавядаю - Хрысту...
І адзінаму сябру-паэту
З усяго нечуллівага свету.
10. 09. 2023 г.
Кажуць, сумныя вершы пiшу...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2023
Свидетельство о публикации №123091004534
Свидетельство о публикации №123091004534
Рецензии
Вельмі Вас разумею!
З павагай —
Дмитрий Тимофеевич Мирошниченко 13.09.2023 08:16 • Заявить о нарушении
З павагай —
Дмитрий Тимофеевич Мирошниченко 13.09.2023 08:16 • Заявить о нарушении