***
Спяваю нястомна,
Як птушка над полем
У небе бяздонным.
Такая ўжо доля!
Дарога бяжыць -
І не прама, віецца.
І зноў трэба жыць,
Хоць нялёгка жывецца.
Складзецца хоць нешта?
Паэзіі лёс -
Маленькая рэшта,
Якую прынёс,
Калі заплаціў
За свой шлях вечаровы.
І добра, што жыў
І бярог тыя словы,
Што, можа, крануць
Зачарсцвелыя душы,
Асветляць іх пуць
І няшчасці заглушаць.
Спяваю нястомна,
Як птах над шляхамі
Ў блакіце бяздонным,
З усімі вятрамі.
З усімі вятрамі
Спяваю над полем,
З усімі грахамі...
Такая ўжо доля.
07. 09. 2023 г.
Спяваю нястомна...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2023
Свидетельство о публикации №123090703529
Свидетельство о публикации №123090703529
Рецензии