Калi жыццё цячэ, ды ў згодзе,
Плыве, як рэчка па раўнiне.
Наводзiць сполах нам не годзе,
Ды паглядаць, як сэрца стыне.
Любоў i клопат цёплым шалеем
Душу хай грэюць нам з надзеяй,
Што клiча Сонца ў свае далi,
А не самотныя завеi.
А нас палохаюць з маленства
Ягой, кашчэямi, ваўкамi…
I аж да трызны так вядзецца,
Падкопы строяцца вякамi.
Небачнай нiткай вяжуць крылы:
Вакол жа зграя лiхадзеяў.
Нас, як гiпнозам напаiлi,
Не бачым мы спакусаў змея.
Спяваць давайце над калыскай
Аб тым , што сонейка чакае,
Ды з вецярком паклон шле нiзкi,
Вiтаюць жаўрукi над гаем…
Давайце спяваць...
© Copyright: Мария Мучинская, 2023
Свидетельство о публикации №123090702493
Свидетельство о публикации №123090702493
Рецензии
