З ёй сябруюць ва ўсім свеце ,
І дарослыя і дзеці.
Яе садзяць і капаюць,
З смакатой потым з’ядаюць.
Бульбу паруць, смажуць з салам,
Ды з цыбуляй, як прыправай.
А ўжо ж дранікі нахалам ,
Пруць у рот наперабой.
Яна хлебу дапамога,
З бульбачкай зімой як з Богам,
Горачка нябудзеш знаць:
“Лопай кажа сыну зяць!”
Сілу дасць і прыгажосць,
Клёцкам рад жаданны госць.
1000 страў з яе гатуюць,
Па выставах з ёй вандруюць.
Нас празвалі "бульбашамі",
Абыйдземся без салямі.
Бульба ёсць і шкварка ёсць,
У нас накормлен кожны госць.
02.09.2023г.
Бульбачцы
© Copyright: Воронова Лилия, 2023
Свидетельство о публикации №123090403680
Свидетельство о публикации №123090403680
Рецензии
