Яна такая...

Душа адкрытая, ты падабаешся...
Высакародная, дык закахаешся.

Самаадданная без цені роспачы,
Крыштальна-чыстая – не згубяць ростані.

Душа лагодная, ды не зласлівая,
Душа глыбінная, ты многім мілая.

Ты непадкупная, ты неўміручая,
Не напужаць цябе бядой пад кручаю.

Душа ласкавая, ты вечна юная,
Нібы гітара ты, ды сяміструнная.

Гучыць мелодыя, прыходзіць часам ў сны...
Душа дзівосная, яна накшталт вясны.

Душа спагадная, заўсёды чуткая,
Нібы бярэзіна-дзяўчына гнуткая.

Добрасумленная ды галубіная,
Як ночка летняя ды салаўіная.

Дарога добрая, твая нявузкая,
Душа сапраўдная, ты – беларуская.

Мінуюць беды ўсе, твой лёс наладзіцца,
Надзеі светлыя няхай жа спраўдзяцца...


Рецензии
Таня, раньше у нас тут жили белорусы,
речь их помню до сих пор,почти всё из
написанного перевела, очень точно и
красиво про белорусскую душу!

Вера Цыкова   04.09.2023 15:40     Заявить о нарушении
Мы все из одного источника, я имею ввиду славян, Вера! Жаль только, что некоторые этого не помнят или же не хотят помнить...
Сердечно Вас благодарю за отзыв, за труд прочтения!
Я стараюсь читать на болгарском. Что-то начинаю понимать... С улыбкой!

Татьяна Цыркунова   04.09.2023 18:18   Заявить о нарушении