чужых

навокал
сцежкi пранізаныя журботай
за поглядам
услед пытанне:  а хто ты?
а хто я.
калi
ўсе вуліцы скрозь пустыя,
калi
час, падаецца амаль застыў,
калi
бяры, бадзяйся туды-сюды,
калi
цяжар усе роўна ляжыць ...
цяжар чужых


Рецензии