Сцежкi жыцця

Калі б не гэтыя паўмежкі,
     Калі б не гэтае асцё,
Хіба паўсталі, раптам, сцежкі,
     Каб знітавалася жыццё?
Каб пераблыталіся ночы?
     І закурэлі явай дні?
Хіба - пранізлівыя - вочы
     Не ўвіхаліся ані?!
Маўчыш? рахманая такая!
     І я, пакорлівы, ля ног...
Хто нас яднаў? рука якая?
     Я не ўцямлю, далібог!..


Рецензии