***

Кочышчы. Школа сярэдняя наша,
семідзясятых пачатак: даўно!
Хто ўнукам у класах старэйшых раскажа,
як пачыналась калісьці яно?

Васьмігадовай драўлянай на змену
новы будынак: спартыўная зала,
сталовая,зала для актаў са сцэнай,
майстэрня...Як гэта ў мінулым гучала!

Толькі сюды са ўсяго сельсавету
пасля навучэння ў начальных маленькіх
пешшу, папуткамі на "лісапетах"
імкнуліся дзеткі з любой дзеравенькі!

Ліда Мацвееўна, Софья Іванаўна,
Рыта Захараўна  нашых бацькоў
вучнями ведали.Трэба  па планам ім
хадзіць на сабранні бацькоўскія зноў.

Завуч, дырэктар, настаўніцы новые
ў новай сярэдняй з універсітэту
прыгожые ўсе, маладые - здаровые,
хіба за жыццё ўсё забудзецца гэта?

Галіна Ісаеўна, Дзіна Сямёнаўна,
Майя Маісееўна, Ольга Пятроўна,
Раіса Якаўлеўна...Пораўну
сэрца не дзеляць,бо б"ецца няроўна.

Мікалай Сцяпанавіч, Валянцін Канстанцінавіч,
Васіль Васільевіч - першы фізрук,
мяч гэты кожаны,ці разінавы,
Цімафей Андрэевіч - ваенрук...


Ёсць матэматыка, ёсць біялогія,
літаратура з гісторыяй ёсць.
Дзеці свае выбіраюць дарогі і
будуюць жыццё. Для таго маладосць.

З зайдрасцю белай гляжу і з павагай.
Кочышчы. Школа сярэдняя. Наша!
Ёсць атэстат аб сярэднім: Бумага!!!
Ёсць жыцця мной пражытага поўная чаша.

Кочышчы. Цэнтр усяго сельсавету!
Змяняюцца тут пакаленні бясконца.
Шчасця жадаю мужчынам,кабетам,
дзеткам,старым тут, ў іх месцы пад сонцам!