Дзе б’ецца сіні дзень
У абдоймах вецярка,
Жыву тваім святлом,
Як першая ралля.
Слязінак не лічу,
Як раніцой падвей.
А лёгка пажуру,
Як сонечны прамень.
Да гучнай нематы
Узгадаюся ў дажджах,
У цёпла-веснавых
Зялёных вечарах.
Не выспеляць гады
Душэўнага цяпла.
Дзяцінства берагі…
Крануцца б…
Цішыня.
Мацi-зямлi
© Copyright: Алёна Папко, 2023
Свидетельство о публикации №123080706142
Свидетельство о публикации №123080706142
Рецензии