Мы засталіся там, дзе сонца,
Дзе мора просіцца ў сны.
І, вывучаючы бясконцасць,
Глядзяць у неба валуны.
І ў падарунак – пацалунак
Ад лета на тваёй шчацэ.
Наш Таганрогскі накірунак
Сланечнікамі зацвіце.
Абдыме, як сяброў, за плечы.
А я прыспешваю свой крок:
Каб затрымаць на схіле вечар
І каб абняць цябе здалёк.
Мы засталiся там, дзе сонца
© Copyright: Алёна Папко, 2023
Свидетельство о публикации №123080705914
Свидетельство о публикации №123080705914
Рецензии