У свет ішла маленькаю дзяўчынкай –
І плёўся лёс бялюткай павуцінкай:
Яму не выпалі, аднак, турботы,
Ён быў з усмешкі яснай і пяшчоты.
У свет прыйшла дарослаю дзяўчынай,
У цябе пад сонцам ветлым закаханай.
І там, дзе неўпрыкмет жыве адвага, –
Над вопытам – пачуццяў перавага.
А свет пакіну сталаю жанчынай,
Але ў душы не буду адзінокай,
Бо мудрасцю мне – родныя альшыны,
І вечнасцю – высокія аблокі.
У свет iшла маленькаю дзяучынкай
© Copyright: Алёна Папко, 2023
Свидетельство о публикации №123080705787
Свидетельство о публикации №123080705787
Рецензии