Мяняю успамiны на усмешку
Святкую новы дзень, што не для нас.
І ведаю, жытнёвай пойдзеш сцежкай,
Надзіва незваротнаю, як час.
Не адзавешся рэхам гаманліва –
Птушыны шчэбет абудзіў лугі.
І сонцам пазалованая ніва
Кладзе ў гурбы копы і стагі.
Спякотаю запозненай навею
Пра тое, што пяю і чым жыву.
На горкую сустрэчную надзею
Мяняю сваю светлую журбу!
Свидетельство о публикации №123080705748