Авадзень
А сонца знікне за гарамі,
Ляці праз неба, авадзень,
Як час няўмольны - над вякамі...
І гул тваіх празрыстых крыл
У пазалоце небасхіла,
Скране наўмысна бруд і пыл
Павевам лёгкім ветрык Ніла!..
Т а к варухнецца цвердзь-зямля.
Жыццю затахкае і рэха.
Т а к свет - высокі - спакваля
Зноў унікае каля брэха...
Свидетельство о публикации №123080703536