Ведзьмiны жарты

Ведзьмiны жарты

-Добрай ночы вам у хату, Пятрусь. Пакуль дайшла да вас, доўга блукала праз пасады. Цемра жудкая. Надвор"е сёння дрэннае.
-Любава, чаго цябе нячыстая носіць у такое надвор"е? Заходзь у хату, не стой ля парога. Зкiдай сваю камiзэльку. Вунь ўся наскрозь прамокла. Сёння ночка дужа не спакойная, маланка грамыхае, дождж моцны лье.
-Пятрусь, а дзе жонка твая Агнеся?
-Поехала да мацi. Я застаўся глядзець за гаспадаркай.- Якога чорта прынесла гэтую вядзьмарку да нашай хаты, - ганяў думкі пра сябе.
-Пятрусь, ты толькi прабач мяне. Пад камiзэлькай маёй празрысты сарафаніку вельмi лагодны .
-Што мне бянтэжыцца. Я што, баб голых не бачыў? Здымай камiзэльку i пакладзі на печку. Можа хутка высахне тады.
-Гаспадар! Калі няма тваёй жонкі, тады ты мне дай мёду падлогу літра. Павінна вам буду. Мне моцна трэба. Я ведаю, вы трымаеце пасiку. Значыць такое дабро ёсць.
-Зараз дам, - сказаў Пятро.
  Любава адразу скінула верхняе адзенне i гаспадар хаты заўважыў яе вялікія, наліўныя грудзі праз мокры сарафан, якiя калыхаліся ў розныя бакі.  Убачыць распранутую ведзьму- гэта да бяды. Яго моцна раздзіралі думкі.
-Пятро, можа, даш вялікую хустку зачыніцца, каб я цябе не бянтэжыла?-
падлашчваючыся прывабна здеквалась
чартоўка.
      Пятро хутка выняў самую вялікую хустку жонкі і даў мясцовай ведзьме.
-Пятро, душна ў вас у хаце. Ты відаць натапіў моцна печку, адкрый адну фортку, мне лягчэй дыхаць будзе.
-Хіба табе адмовіць можна?- Буркнуў гаспадар хаты.
-Не Пятро, нельга. І ты гэта ведаеш. - З насмешкай адказала Ведзьма.
    Адарваць вочы ад прыгажосці гэтай вядзьмаркi не адзін мужчына не змог бы таксама. I Пятро не быў  выключэннем.
Вокны ў хаце, як на злобу, не адчыняліся.
-Пятро, цябе, што жонка не корміць, сіл няма акенца адчынiць? -  Засмяялася ведзьма. Вiдаць жонка ўсе сілы на лодцы любові забрала?-Здзекліва, -  сказала Бесаўка. Пасля такіх слоў фрамуга акенца сама адчынiлася ў хаце гаспадара.
   Чартоўка скінула мокры сарафан, схапіла хустку жонкі,
мёду падлогу літра і вылецела ў акно.
Пятро ведаў, што ведзьмы могуць быць нахабнымі, але каб менавіта так? Гэта пераўзыходзіла  ўсе яго разуменнi.
Таксама  ён не мог ведаць, што мёд-гэта разнапланавы магічны інгрэдыент, які можна выкарыстоўваць у многіх загаворах, і ён ўзмоцніць вынікі. Цікавае веданне мяркуе, што некаторыя віды мёду валодаюць павялічанымі здольнасцямі, калі яны ўключаны ў адпаведныя заклінанні. Таму ён патрэбны быў ведзьме.

  Гаспадар нашага аповеду так і не змог прызнацца жонцы, што бачыў голую ведзьму ў сваёй хаце і даў ёй падлогу літра мёду з хусткай. Яму было
 сорамна, бо ў тую ноч у ім гуляў запал.