Август Май. О том. Рус. Бел

О том, что накануне вечера
звездою глянула в июле, -
- во всяком случае, -
одна из Юлий,
тогда как я – всего-навсего –
один из Цезарей, -
сказала глазами,
полными поэзии.

И в том, что ждать, как будто, неоткуда,
есть умиранье неожиданности,
усталость совершенья чуда
среди обыденности жизни.
С мечтой в созвучии звезда.

Есть угасанье непонятности,
которая сродни мечтательности,
непонятности, иногда – невнятности,
когда рукой небрежно сброшены
тетрадки рукописей со стола,
и неба изразцы в июле
эмалью, глазурью, синим штемпелем,
и звёзды на пруду накрошены,
вечерняя заря, когда не смотришь на неё, тускла,
пиши стихи, одна из Юлий…

И сны в тебе мучительны,
и жизнь других ещё не прожита,
и я, как рукопись с опечатками,
с которой когда-то встретились мы,
всё положительно до тошноты,
но неужели всё наскучить может
– спросил, как комнатный нравоучитель…
Но нет в душе стихотворений,
когда душа полна поэзии.

И это – однозначно – ты,
и всё самое на свете важное
твоим брильянтом нацарапано
на дне стеклянной пепельницы.


***

пра тое, што напярэдадні вечера


Пра тое, што напярэдадні вечара
зоркаю зірнула ў ліпені, -
- ва ўсякім разе, -
адна з Лілій,
тады як я – усяго толькі –
адзін з Цэзараў, -
сказала вачамі,
поўнымі паэзіі.

І ў тым, што чакаць, як быццам, неадкуль,
ёсць кананне нечаканасці,
стомленасць здзяйснення цуда
сярод штодзённасці жыцця.
З марай у сугуччы зорка.

Ёсць згасанне незразумеласці,
якая падобна летуценнасці,
незразумеласці, часам – невыразнасці,
калі рукой нядбайна скінутыя
сшыткі рукапісаў са стала,
і неба кафлі ў ліпені
эмаллю, глазурай, сінім штэмпелем,
і зоркі на сажалцы накрышаны,
вячэрні світанак, калі не глядзіш на яе, цьмяны,
пішы вершы, адна з Лілій…

І сны ў табе пакутлівыя,
і жыццё іншых яшчэ не пражыта,
і я, як рукапіс з памылкамі друку,
з якой калісьці сустрэліся мы,
усё дадатна да млоснасці,
але няўжо ўсё надакучыць можа
– спытаў, як пакаёвы праведнік…
Але няма ў душы вершаў,
калі душа поўная паэзіі.

І гэта – адназначна – ты,
і ўсё самае на свеце важнае
тваім брыльянтам надрапана
на дне шкляной попельніцы.

    Перевёл Максим Троянович