Прынесла цётка грушы валасному старшынi.
А ён ей i кажа: навошта прынесла,
свае малыя з`ядуць.
Йiжтэ, йiжтэ, пане старшыня, а малым буду казаты,
же то свiння з`iла.
---
Прыехаў мужык у горад, зайшоў у модны магазін
і пытаецца: ці не прадаюцца тутачкi ланцугi?
Не, стары,- адказваюць яму два пагардлівых прадаўца,
тутачкi дурні прадаюцца.
Глядзі ты,- здзіўлена паківаў галавой стары,-
відаць гандаль добра ідзе,
толькі два дурня і засталося.
---
Выйшаў на сцэну спявак, зацягнуў жаласную песню
і аглядаецца, ці не разжалабіў каго-небудзь.
Бачыць: у самым куточку стаіць бабка і плача.
Скончыў спяваць, збег са сцэны і да той бабкі:
Што, бабуля, плачаш?
Як жа мне не плакаць, паныч: спяваў ты рыхт-у-рыхт,
як мой казёл блеял, калі яго ваўкі задзіралі.
Беларускi гумар
© Copyright: Лева-С, 2023
Свидетельство о публикации №123072003149
Свидетельство о публикации №123072003149
Рецензии