Зорка варона

Ранак хмуры. За вокнамi дождж
Неба сумнымi хмарамиi зацягнута
Дрэвы шапкi шэрыя нахлабучылi.
Слёзы губляюць кожным лiстом.

Будынкi туманы, як шалi накiнулi
Таксама плачуць вокнамi вачэй
Фантанамi з вадасцёку
Палiваюць адзiнокiх мiнакоу;.

Тратуарау; атласныя стужкi
Блiщаць амальгамай шэрых люстэркау;
Адлюстроу;ваючы нiзкае неба.
Узнiмае бурбалкi на лужах
бiсер дажджу.

Толькi варона -- гарадская птушка
Не баiцца нi ветру нi дажджу.
У люстэрках луж адлюстраваннем
любуецца
Думае што звязда.


Рецензии