Таемнае
Таму, свабодная, ляці!
У целе змучаным ты скута.
А на зямлі - больш не цвісці!..
Вяртайся, рэй вядзі дахаты.
Хай водбліскам паўстане звон.
І сейбіт, згледзець і араты,
Зайздросціць свет, які палон...
Навошта гэткая пакута:
Каб пазіраць, а не цвісці?!
У целе - змучаным - ты скута.
Не важся, родная. Ляці.
Свидетельство о публикации №123070202934