Абняць бы

                Памяці Валянціны Мінаўны Бігезы

Абняць бы, як яна умела, ды суцешыць…
Яе – ў хваробе…
Род – у горы несуцешным…
Ды над магілаю пяшчотны слуцкі вецер –
Ён думкі нашы ёй перакладзе,
Яна пачуе нас у вечнасці сусвеце.
А Бог у рай яе – папросім – адвядзе.

2023.06.25


Фота з сайта БДУКМ


Рецензии
Чудесно вами написан стих.

Сергей Лутков   20.06.2024 16:04     Заявить о нарушении
Благодарю Вас.

Люба Солошина   20.06.2024 21:12   Заявить о нарушении